Autobusy oznaczone serią H9-03 były pierwszą seryjnie produkowaną konstrukcją powstałą w oparciu o zbudowane w kilkudziesięciu egzemplarzach prototypy H9-01 oraz H9-02.  Umieszczenie silnika w tylnej części pojazdu spowodowało zmniejszenie poziomu hałasu wnętrza do 82dB. Zastosowanie silnika ŻT-6C107 /wg oznaczeń Andoria/ z zapłonem samoczynnym, opartego o licencję Leyland /SW400/ o mocy 138 KM przy 2800 obr/min produkcji Wytwórni Silników Wysokoprężnych w Andrychowie pozwoliło na polepszenie wskaźników dynamicznych samochodu. Do roku 1979 powstało 17 178 egzemplarzy modelu H9 w wersji międzymiastowej, Produkcji wersji H9-03 i H9-15 oraz ich pochodnych zaprzestano w 1980 roku.